De Misantroop volgt de actualiteiten niet meer. De haat die in hem opborrelde bij een hem onwelgevallige mening, vond hij te veel eer voor tegenstanders die het erkennen niet waard zijn. Helaas sijpelt er nog wel eens wat van uw domme maatschappij door de streng bewaakte grenzen. En elke keer lacht de Misantroop in zijn vuistje, wat een genot om daar niet bij te horen. Wat wil het geval? Een aantal historische straatnamen moet volgens sommigen worden vervangen. En zoals dat gaat in Nederland, springt de macht stijf in het gareel.
En ach, doe wat jullie willen, maar doe het dan tenminste consequent. Want voorlopig lijkt het alsof, door stom toeval, alleen de 17e-eeuwse Nederlandse mannen van weleer problematisch zijn. Maar dat zal de geachte lezer wellicht rauw op zijn, haar of genderneutrale dak vallen; dat is dus niet zo. Geschiedenis is nu eenmaal geen harde wetenschap, en overgeleverd aan de grillen van de tijd. Naast de geschiedwetenschap is er dan nog het publieke domein. En dit publieke domein is verstandelijk beperkt. Het publieke domein plaats personen op voetstukken die daar helemaal niet horen te staan. Verering loopt hand in hand met eenzijdigheid. En tweehonderd jaar later blijken de helden van toen toch niet meer zo heldhaftig te zijn. Want ze deden namelijk andere dingen waar men nu niet meer zo blij mee is. Als dat de maatstaf is, dan kan de Misantroop nog wel een blik opentrekken aan te verwijderen straatnamen.
‘Het is toch goed dat de Stalinlaan is veranderd in Vrijheidslaan?’ is een vaak gehoord argument. Maar het is wel een beetje inconsequent. Want de Churchilllaan en de Rooseveltlaan dan? Churchill hield een groot koloniaal imperium in stand en vond dat de superioriteit van Britten dat rechtvaardigde. Hij was als jonge journalist getuige van verschillende oorlogsmisdaden, maar vond dat een goede zaak, wat je noemt een moderne held. FDR sloot doodleuk 100.000 Japanners op in een kamp tijdens de Tweede Wereldoorlog, omdat ze uit Japan kwamen. En al die kinderen, ouderen en invaliden die de vuurzee van Hamburg en Dresden werden ingezogen of stikten door het gebrek aan zuurstof. Tachtig jaar na dato zijn mensen nog wel bereid om dat door de vingers te zien, maar vindt men over tweehonderd jaar de bombardementen nog steeds noodzakelijk kwaad? Of zo iemand als Mandela, de goedheid zelve, pleegde hij niet terroristische aanslagen op burgers, en lieerde hij zich aan dictators? Jazeker. En wat te denken van de tendens van nieuwe landgenoten om hun kinderen naar een polygame psychopathische krijgsheer uit de 7e-eeuw te vernoemen, die vermoedelijk behoorlijk wat op zijn kerfstok had, is dat ook niet wat te veel eer? Als de Ruyter al wordt bekritiseerd omdat hij eens wat belangen van slavenhandelaren verdedigde, dan zijn jullie nog wel even bezig met de beeldenstorm.
Wat de Misantroop ergerlijker vindt is het vernoemen van straten naar mensen die daar helemaal geen zin in zouden hebben gehad. Willem Frederik Hermans bezocht in de jaren 80 Zuid-Afrika, terwijl er vanuit de VN een cultureel boycot was uitgevaardigd. Daarom plaatse de VN hem op de zwarte lijst. Hermans werd in Amsterdam tot persona no grata verklaard. Een lezing die hij hield moest worden ontruimd wegens een bommelding. De meer dan terechte rancune die Hermans koesterde voor Nederland en Amsterdam, werd daarmee nog verder aangewakkerd. Twintig jaar later prijkt zijn naam doodleuk op een bordje op een gure straat en een lullig voetgangersbrugje in Amsterdam. Wat is er in de tussentijd gebeurd, voortschrijdend inzicht wellicht? JP Coen is een te slecht persoon om een tunnel naar te vernoemen, maar Amsterdam is een te slechte stad om met WF Hermans aan de haal te gaan. De Misantroop stelt dan ook voor de straat te veranderen in de Weinrebstraat.