Amsterdam, 09/02/2018
De mensen die de moeite waard zijn,
wonen steevast in de verkeerde steden.
Noodgedwongen wachten op een trein,
op het see-es.
Op de perrons ruikt het naar schijt en urine.
Mensen die gehaast zijn,
uit schijnnoodzaak.
Rennen naar de trein!
Op Schiphol een cologne,
die ik uit duizenden herken.
Vage tunnel lucht vermengd
met Burger King en steriliteit.
Alles loopt door elkaar.
Hoe zal het ruiken in Florence,
Hong kong, Mexico City.
Op een dag neem ik zo’n vlucht.
Enkele reis.
Maar voorlopig blijf ik rennen voor de trein,
die mij naar jou zal brengen.
Voor verdwijnen is nog alle tijd.