Waarom de Misantroop de Volkskrant niet meer leest.
Amsterdam, 12-12-2017
‘De rijken zijn blij met Trump’. Een verdwaalde aankondiging onder een artikel op de voorpagina van de Volkskrant op 29 september 2017. Iets over belastingverlaging in de VS. Er wordt verwezen naar een artikel verderop in de krant. De Volkskrant pretendeert een kwaliteitskrant te zijn. Een dergelijke aankondiging zal dus wel niet gratuit zijn. Het artikel zal duidelijk uitleggen dat rijken blij zijn, en waarom ze blij zijn. Nieuwsgierig bladert de Misantroop naar het artikel. Heeft Trump van Central Park een golfbaan gemaakt exclusief voor bewoners van Madison Avenue? Is de absurd lage maximum snelheid in de VS verhoogd voor sportauto’s?
Het artikel verderop in de krant trekt de aandacht met een grote foto. Een sportauto in een dure winkelstraat neemt een halve pagina in beslag. ‘Dus toch iets met sportauto’s’ denkt de Misantroop bij zichzelf. De Volkskrant zou namelijk nooit tendentieus een foto plaatsen. Foto’s van een moslim herkenbaar in beeld die gecontroleerd wordt, met daarboven de kop: ‘Hoe veilig is Schiphol’, zal in deze oase van kwaliteitsjournalistiek niet worden aangetroffen. ‘Trump verlaagt belasting voor rijk Amerika, maar houdt vol dat hij vecht voor onderklasse’ kopt het artikel. Drie specifieke belastingverlagingen zorgen ervoor dat ‘Rijken’ (een niet gedefinieerde groep in het artikel) minder belasting moeten betalen. Ook wordt bij elke belastingmaatregel geschreven dat Trump zelf ook minder belasting hoeft te gaan betalen.
Het is een politiek-economische these waarop de krant integraal steunt. Een these die overloopt van kinderachtigheid en rancune. De rijken zijn dus blij met Trump’s belastingverlagingen. Nergens in het artikel wordt dat verder uitgelegd. Geen opiniepeilingen, geen interview met jan modaal rijken, geen foto’s van juichende rijken met confetti en dure champagne tijdens de aankondiging, niks. De these, die nooit expliciet gemaakt wordt, is klaarblijkelijk: mensen stemmen met hun portemonnee, politiek draait alleen maar om geld.
In de ogen van de Volkskrant zijn alle ‘rijken’ Dagobert Ducks, die doelloos zwemmen in een pakhuis vol met geld. Als de overheid ervoor zorgt dat ze minder hoeven af te dragen nemen ze een vreugdeduik in het zwembad met nóg meer geld. En als ze moeten stemmen, stemmen ze op degene die voor belastingverlaging pleit. Kort onderzoek toont aan dat dit beeld problematisch is. Van de tien rijkste staten zijn er acht democratisch.[1] Nu is dit een vrij grof onderzoek. Het is opvallend, maar zegt niet zoveel over individueel stemgedrag. De blik kan nog verder vernauwd tot the golden triangle, de duurste wijk van de hele VS, in de rijkste staat van de VS, Connecticut. Hillary Clinton won hier nipt met 34 stemmen verschil van Trump.[2]
Ook zijn er nogal wat rijke artiesten en politici die niet blij zijn met Trump. Hillary zelf bijvoorbeeld, heeft een geschat inkomen van 16,4 miljoen dollar per jaar. En wat te denken van Madonna (geschat vermogen 750 miljoen dollar), Beyonce (435 miljoen) of Jay-Z (320 miljoen), niet bepaald vrienden van Trump. Hoewel, als de logica van de Volkskrant gevolgd wordt, misschien is het voor hen lucratief om in het openbaar de Democraten te steunen, maar stemmen ze in werkelijkheid Republikeins. Eigenlijk zijn kiezers wandelende portemonnees, die zich tijdens verkiezingen afvragen: hoe kan ik zo goed mogelijk profiteren. De Amsterdamse welgesteldheid, die zo massaal Groenlinks en D66 stemde, wil met mooie praatjes ervoor zorgen dat de rijken voor de armen betalen, geld wordt uitgegeven aan groene politiek en daar vooral zelf van profiteren. Ook Clinton heeft Trump laten winnen, en kan haar fortuin nu belastingvrij nalaten aan haar kinderen. Nee, vermoedelijk is het nog kwalijker. De Volkskrant denkt dat alleen rijken die rechts stemmen zo hebzuchtig zijn dat ze met hun portemonnee stemmen en daarmee staat de Volkskrant in een prachtige Nederlandse traditie. Het racisme van het economische denken: economisme.
De Misantroop hoopt dat deze tendens wordt voort gezet. Dus als blijkt dat het kabinet Rutjes drie het eigenrisico met een paar tientjes verlaagt, in de krant zal staan; ‘Kankerlijers blij met Rutmans’. En dan een foto van een wachtkamer vol terminale zieken. De Misantroop vond het welletjes en zegde zijn abonnement op. Dit verliep illustratief. Nadat hij zijn abonnement telefonisch had opgezegd wilde hij zijn adres nog wijzigen, ivm met een verhuizing, voor de tijd dat het abonnement verder liep. De Volkskrant ontvangen is verschrikkelijk, maar verspilling nog verschrikkelijker. De Misantroop vertelde door de telefoon zijn nieuwe postcode en het huisnummer aan de medewerker. Het computersysteem zocht het verder uit en vond een straat in de Pijp. Het aanzicht van menselijk falen kan de Misantroop bekoren, maar wonen in de Pijp is hem zelfs te wreed. Nog een keer het adres noemen om fouten te achterhalen, wederom de Pijp. De Misantroop begon aan zichzelf te twijfelen, postcodes van verhuisde huizen liepen in elkaar over, dus pakte hij een zojuist bezorgde brief en las het adres voor de derde keer voor. Het systeem gaf wederom de Pijp.
‘Het adres klopt toch echt, ik lees het net voor van een hier bezorgde briefkaart. Heeft u het wel goed genoteerd?’
‘Hahaha, ja meneer ik heb het exact ingevoerd zoals u het heeft gezegd. Het systeem zegt dat de straatnaam niet overeen komt, u probeert het maar via internet, goedemiddag.’
De essentie van de Volkskrant: met het systeem aan onze zijde, lachen wij u recht in uw gezicht uit.
[1] https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_U.S._states_by_income
https://en.wikipedia.org/wiki/United_States_presidential_election,_2016
[2] http://www.amerikaonly.nl/de-20-rijkste-buurten-van-amerika/
http://www.greenwichct.org/upload/medialibrary/29f/Election-Tally-sheet-11-8-16.pdf