“Zo meneertje,
daar zijn wij wel heel erg lelijk
in overtreding.
Uw telefoon
al fietsend
aanraken
om het net
beluisterde nummer
nog een keer
te horen.
Honderd euro,
dan hebben we het
nergens
meer over.
Ik wens u verder nog
een hele
fijne dag!”
“Nou,
dank u wel zeg.”
Zo verliep
de eerste dialoog
van de dag
met
een ambtenaar in functie.
De ergste boete
is
dat ik de hele dag
alleen maar
clichématige
kleinzielige gedachtes heb.
“En de echte criminelen laten ze rustig hun gang gaan.”
“Ik ga die boete terug verdienen door te frauderen met belastingen.”
“Kanker boeven.”
En dit gedicht.
Menselijk,
al te
menselijk.